پس از این شوکت و استیلا رامسِس کبیر چهل و شش سال به فراغت سلطنت کرد و این مدّت را به مصرف ساختن معابد و قصور رسانید و می‌توان گفت هیچ شهری در مصر نیست که بنایی از این فرعون در آن نباشد. در بعضی امکنه هم معماران رامسِس، اسم پادشاهی قدیم‌تر را محو کرده و نام او را به جای آن نوشته‌اند.
رامسِس کبیر حکم کرد مجاری آب‌های مصر سفلی را پاک کردند و حصارها و قلعه‌ها که ولایات را از دست‌اندازی دزدهای صحرا حفظ می‌نمود به مرمّت محکم ساخت و چندین شهر در سرحدّات بنا کرد. بعد از آنکه رامسِس درگذشت بر اشتهار وی افزود و مورّخین یونان گفتند سِزُنتریس یعنی رامسِس دویّم با ششصد هزار پیاده و بیست و پنج هزار سوار نهضت نموده اتیوپی را گرفته آنگاه تمام شام و ایران بلکه هندوستان را مسخّر نموده و از صحاری بحر خزر و دریای سیاه بازگشته پس از نه سال به مصر آمده و در این مسافرت در بسیاری از نقاط آسیا مجسّمه‌ها برپا کرده یا به رسم و نقش کتیبه‌ها اسم خود را باقی گذاشته لکن این حرف‌ها افسانه است و حقیقتی ندارد.
رامسِس در نزدیکی تِبِس در مقبره‌ای که تازه آن را کشف کرده‌اند مدفون شد. جسد مومیائی‌شدهٔ او خوب محفوظ مانده و خطوط صورت این فرعون هنوز معلوم است. این جسد حالا در موزهٔ بولاق در جنب قاهره می‌باشد.
