حیوانات مقدس مصری‌ها خداوندان خود را با بدن حیوان و سر انسان نیز ظاهر می‌ساختند چنانکه ابوالهول را که مظهر هارماخیس می‌باشد با هیکل شیر و سر انسان ساخته‌اند و بسا می‌شود که خداوند بدن انسان و سر حیوان دارد مثلاً سر هروس سر قرقی است و سر خداوند موسوم به تُتْ به شکل سر مرغی است که به فرانسه آن را ایبیس می‌نامند و آنوبیس سر شغال دارد و فتاه سر گاو، ایزیس به صورت زنی است با سر گاو ماده و مِنْحِت به صورت زنی با سر شیر ماده و به این وضع یک خداوند خود را مصری‌ها به چهار شکل می‌نمودند مثلا هُروس با شکل انسان یا با شکل قرقی یا با بدن قرقی و سر انسان یا بدن انسان و سر قرقی نموده می‌شد.
مصری‌ها بعضی حیوانات را نیز می‌پرستیدند و آنها را دارای رتبهٔ عالی می‌دانستند و از آن جمله بوده شیر و نهنگ و گاو و قوچ و شغال و گربه و قرقی و واژه ناخوانا و سوسک.
ازین حیوانات برخی قبول عامّه نداشتند یعنی پرستش آنها منحصر به بعضی ولایات بود مثلاً اهل تِبِس نهنگ را می‌پرستیدند و مردم الفانتین آن را می‌کشتند و عبادت اسب آبی اختصاص به سکنهٔ مصر علیا داشت.
حیواناتی که ذکر شد به عقیدهٔ مصری‌های قدیم مقدّس بودند و آزار و اذیت آنها گناه شمرده می‌شد. در آن‌وقت که رومی‌ها بسیاری از اقطار عالم را در تحت تلمّک و اختیار خود داشتند
