این برگ همسنجی شدهاست.
۱۱۸
زیر بارند درختان که تعلّق دارند | ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد | |||||
مطرب از گفتهٔ حافظ غزلی نغز بخوان | ||||||
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد |
۱۷۴ | مژده ای دل که دگر باد صبا باز آمد | هدهد خوش خبر از طرف سبا باز آمد | ۱۵۹ | |||
برکش ای مرغ سحر نغمهٔ داوودی باز | که سلیمان گُل از باد هوا باز آمد | |||||
عارفی کو که کند فهم زبان سوسن | تا بپرسد که چرا رفت و چرا باز آمد | |||||
مردمی کرد و کرم لطف خداداد بمن | کان بُت ماه رُخ از راه وفا باز آمد | |||||
لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح | داغ دل بود بامّید دوا باز آمد | |||||
چشم من در رهِ این قافلهٔ راه بماند | تا بگوش دلم آواز درا باز آمد | |||||
گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست | ||||||
لطف او بین که بلطف از در ما بازآمد |
۱۷۵ | صبا به تهنیت پیر میفروش آمد | که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد | ۱۵۶ | |||
هوا مسیح نفس گشت و باد نافه گشای | درخت سبز شد و مرغ در خروش آمد | |||||
تنور لاله چنان برفروخت باد بهار | که غنچه غرق عرق گشت و گل بجوش آمد |