این برگ همسنجی شدهاست.
صد
بدستیاری اَلَا اِنِّی اُوِتیتُ القُرْآنَ وَ مِثْلَهُ مَعَهُ[۱] حسن بیان او پیراست، و گردن و گوش خزاین دلها بدرر فواید جانفزای و غرر فراید معجزنمایِ اُوِتیتُ جَوامِعَ الکَلِمِ[۲] لفظ گهربار او آراست[۳]، اعنی جناب رسالت مآب، خواجهٔ کشور دانائی، دیباچهٔ دفتر سخنآرائی، صادقْ برهانِ ص وَ القُرْآنِ ذِی الذِّکْر[۴]، صاحب دیوانِ وَ مَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ[۵]، صدر جریدهٔ انبیا، بیت قصیدهٔ اصفیا، محمّد مصطفی علیه افضل الصّلوات و اکمل التّحیّات الزّاکیات المبارکات [۶]،
چشم و چراغ جمع رسل هادی سبل | سلطان چار بالش ایوان اصفیا | |||||
گنجینهٔ حقایق اسرار کاینات | مجموعهٔ مکارم اخلاق انبیا | |||||
دستش محیط جود و دمش کیمیای علم | نطقش مکان صدق و دلش معدن صفا |
- ↑ برای فهم مراد ازین حدیث نبوی رجوع شود بلسان العرب در م ث ل، ولی در آنجا بجای القرآن «الکتاب» مروی است باین صورت: «الا انّی اوتیت الکتاب و مثله معه»
- ↑ حدیثی است منقول از حضرت رسول، رجوع شود بلسان العرب در ج م ع،
- ↑ بعضی نسخ جدیده در اینجا عبارت ذیل را علاوه دارند: «و صدای صدق فحوای و ما ینطق عن الهوی اِن هو الّا وحی بوحی در آفاق و انفس انداخت»، ولی در نسخ قدیمه مانند حن و هندی و تقوی ۲ و اصل باء ازین عبارت اثری نیست،
- ↑ آیهٔ اوّل از سورهٔ ص است،
- ↑ آیهٔ ۶۹ از سورهٔ ۳۶،
- ↑ بعضی نسخ چاپی اینجا بیت ذیل را علاوه دارند: محمّد کازل تا ابد هرچه هستز آرایش نام او نقش بست، ولی در هیچیک از نسخ خطّی حاضره نزد من از بیت مزبور اثری نیست،