این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
-بعد آدمی در هر کجا، و هرکس، تبدیل می‌شود به هیچ، یک مردار!
فردایش ، بیماری را می‌بیند:
-این کیست؟
-بیمار.
-بیماری چیست؟
-بیماری حالتی است که آدمیزاد را قبل از مر ، گاه‌به‌گاه، کم یا بیشتر، سخت یا سست، فرامی‌گیرد.
-و حتی مرا؟
-آری! بیماری هیچ دیواری و حصاری و دربانی را نمی شناسد. پس فردا:
-این کیست؟ این کیست که برروی قامت خویش دو تا شده است؟
-پیر است.
-پیری چیست؟
-سرنوشت محتوم هر آدمی است.
-حتى من؟
-آری! حتى تو.
روز دیگر:
-این کیست؟
