و کویند ریشی داشته از قاعده بیرون دراز و با دست آویزی او شوخیها کردی و لطیفها کفتی. و جواب نکته‌آمیز او با سیّد نعمةالله که کفته است من مدّاح نعمةالّلهم در اکثر تذکرها مسطور است و احتیاج بتکرار ندارد.
مصحح این دیوان بندهٔ ناتوان (حبیب اصفهانی) میکوید که قطع نظر از سفتکی و همواری اشعار و فصاحت و متانت سخنان آبدار مولانا ابو اسحق دیوان وی مخزنی بلکه فرهنکی حقیقی است از برای فرا کرفتن اصطلاحات اطعمه چنانچه دیوان (مولانا نظام‌الدین محمود قاری) فرهنکی است از برای آموختن اصطلاحات البسه. هرکس این دو دیوانرا نیک تتبع و مطالعه نماید از تفحص لغات اطعمه و البسه در سائر کتب لغات بی‌نیاز کردد . آری مولانا اسحق اکثر قصاید و غزلیات و سائر اشعار شعرای بنام را در صورت مدح اطعمه جواب کفته است و حقیقة نیک از عهده برآمده. چنانچه هر کس که اندک وقوفی در شعر و شاعری داشته باشد تبادل جزوی میتواند دریافت که پایهٔ مولانای مزبور و طبع وی در شاعری فروتر و کمتر از سایر استادان نبوده است. شاهد این دعوی دیوان (مولانا احمد اطعمه) است که او نیز شیرازی است و دیوانی مکمل
