برگه:رباعیات خیام.pdf/۱۵

	آمد بجهان با لب خندان گل سُرخ			با زیور و زر چو نوعروسان گل سُرخ
	بدرید قبای سرخ و پیراهن آل			از نالهٔ زار عندلیبان گل سُرخ

	این چرخ فلک که ما درو حیرانیم			فانوس خیال را مثالی دانیم
	خورشید چراغ دان و عالم فانوس			ما چون صوریم که اندرو گردانیم

	آنرا که وقوف است بر اسرار جهان			شادی و غم جهان برو شد یکسان
	چون نیک و بد جهان بسر خواهد شد			خواهی همه درد باش و خواهی درمان