این برگ هم‌سنجی شده‌است.
آینهٔ شکسته
او چنین کاری را نمیکند ولی خواهی دید که من دروغ نمیگویم.
بوسه‌های مرا از دور بپذیر
اودت لاسور.»
دو کاغذ در جواب اودت نوشتم، ولی یکی از آنها بدون جواب ماند و دومی به آدرس خودم برگشت که رویش مهر زده بودند «بررگشت بفرستنده.»
سال بعد که به پاریس برگشتم با شتاب هرچه تمامتر به کوچهٔ سن‌ژاک رفتم؛ همانجا که منزل قدیمیم بود. از اطاق من یک محصل چینی والس گریزری را بسوت میزد. ولی پنجرهٔ اطاق اودت بسته بود و بدر خانه‌اش ورقه‌ای آویزان کرده بودند که روی آن نوشته بود:
«خانهٔ اجاره‌ای.»
–۷۱–
