برگه:غلطهای فاحش فرهنگهای فارسی.pdf/۶

باشد تا از عهده شرح و بیان هر مطلب وموضوعی چنانکه باید و شاید بر آید، و کسی که نتواند مثلا يك ميوه يا يك جانور را درست تعریف کند نباید داوطلب این کار بشود ، و باید دانست که سبك فرهنگ نویسی امروز با گذشته فرق بسیار دارد ، سابقا فرهنگ نویسان وقتی باسامی پاره ای اشیاء و جانوران میرسیدند جلو آن می نوشتند «معروف است» و خودرا از زحمت توضیح و بیان کردن معنی آن آسوده میکردند ، اما امروز هر چیزی را باید درست تعریف کرد و خوب شرح داد تا خواننده کاملا بماهيت آن پی ببرد ، انواع گیاهها ، گلها ، میوه ها ، جانوران ، فلزات ، آلات و ادوات گوناگون، اجزاء و قسمتهای مختلف ماشینها، و هزارها چیز دیگر ، باید هر کدام را چنان تعریف کرد که ماهیت و شکل و و هیئت آن در نظر خواننده مجسم شود ، همچنین لغات و الفاظ و اصطلاحات علمی که از السنه اروپایی وارد زبان فارسی شده و حتی یکی از آنها در فرهنگهای قدیم ضبط نشده تمام آنها باید جمع و ضبط شود، و کسی که در این عصر میخواهد فرهنگ بنویسد بايد بتمام این لغات و اصطلاحات آشنا باشد و يكايك آنهارا بزبان علمی شرح بدهد نه آنکه از هزارتا یکی را بیاورد و آنراهم با چند کلمه مجمل و مبهم و عامیانه بر گذار نماید. خلاصه آنکه فرهنگ نویسی به آن سادگی و آسانی که بعضیها تصور میکنند نیست و کاری بسیار دشوار و پرمسؤولیت است ، و اگر کسی مر تکب اشتباه شود و لغاتی راغلط ضبط کند بفرهنگ کشور خود خیانت کرده چه آنکه ممکن است هزاران نفر آن اغلاط را باستناد کتاب لغت وی استعمال کنند و غلطهای فاحش در ادبیات فارسی راه یابد ، و نیز باید گفت که تقلید از عمل دیگران و ربودن حاصل رنج سایرین کاری بسیار زشت و پسندیده است، و اینکه کسی فرهنگی تألیف کند از روی فرهنگی که دیگری نوشته است ، وهمان لغات و معانی را عیناً بدون دخل و تصرف ، و بدون تحقیق و تتبع ، نقل نماید اولا یکنوع دزدی است ثانیا ممکن است مؤلف سابق اشتباهاتی نموده و