فصل اول
فدائیان شکم
خوبست پیش از اینکه وارد مطلب بشویم بیدادگری و درندگی را که از عادت گوشتخواری ناشی میشود در نظر خود بیاوریم. آیا میدانید که احتیاج یا لذت گوشتخواری هر روز سبب کشتار کرورها از حیوانات اهلی میگردد؟ از کرورها خیلی بیشتر اگر لشکر بیشمار حیوانات بیچارهای را بشماریم که در شکارگاهها، ماهیگیریها، مرغفروشیها و غیره محکوم به قربانی شدن روزانه هستند از چهارصدمیلیون جنبندگان حساس تجاوز میکند که هر سالی تنها برای خوشآمد ذائقهٔ فاسدشده و و شکمپرستی آدمیان کشته میشوند. حساب کردهاند روی سیل خونی که از این کشتار مشئوم راه میافتد میتوانند بهآسانی کشتیرانی بنمایند. اما قربانی آنها بسهولت انجام نمیپذیرد بلکه پیش از کشته شدن با حیوان بطرز وحشیانهای رفتار میکنند: – گلههای حیوانات از شهرهای دوردست در مدت پانزده یا سی روز بضرب چوب و تازیانه رانده میشوند اگر بین راه از خستگی بیفتند با سیخک بلندشان میکنند و گاهی چندین روز بدون خوراک زیر تابش آفتاب