دانشمندان بزرگ تاریخ طبیعی مانند «داروین»، «هگل»، «هوکسلی»، «فلورنس»[۱] و غیره در این باب همعقیده میباشند و هرکدام بنوبت خودشان ثابت کرده‌اند که انسان میوه‌خوار است.[۲]
اکنون جهاز هاضمهٔ انسانرا با حیوانات گوشتخوار و گیاهخوار و همه‌چیزخوار سنجیده ببینیم بکدام یکی از آنها شبیه است.
اولا دندانهای انسان شبیه است بدندانهای میمون‌های بزرگ میوه‌خوار، چه نزد حیوانات درنده دندانهای ثنایا خیلی کوچک است برعکس دندانهای کلبی آنها ضخیم و بلند میباشد دندانهای آسیای آنها تیز و برنده است تا بتوانند حیواناتی را که شکار میکنند دریده و گوشت آنها را تکه‌تکه کرده ببلعند. علفخواران دندانهای ثنایای بلند دارند و دندانهای کلبی از ردیف سایر دندانها بلندتر نیست، دندانهای آسیا پهن و مسطح است و بالاخره میوه‌خواران ماننـد میمون دندانهای یکنواخت دارند و تنها دندانهای کلبی بطور غیرمحسوسی برجسته میباشد اما کار دریدن را نمیتواند انجام بدهد. دندانهای آسیا نه برنده است و نه پهن یعنی نه بکار دریدن گوشت و نه بدرد جویدن علف میخورد تنها برای خوردن دانه‌ها و میوه‌ها مورد استعمال دارد.
دندانهای یک حیوان گوشتخوار مانند سگ و فکین اسب و
