آزمودن همچنین آزار میرسانند بدون اینکه آگاه باشد.
ابن‌الاثیر، مورخ مشهور، که شاهد معتبر هجوم مغولها و درندگی و خونریزی آنها بوده است در باب خوراکشان میگوید: «آنها احتیاج بحمل آذوقه نداشتند چونکه همراه خودشان گله‌های چارپایان را آورده و از گوشت آنان میخوردند همچنین سگ، خوک و غیره را نیز میخورند ...» ممالکی که بیشتر اهالی آن گوشتخوارند خودپسند، خونسرد، یک قیافهٔ خشک خشن و درنده دارند، صورت قرمز، چشمهای گودرفته و عضلات خشک و بهم‌کشیده است؛ برعکس مردمانی که از نباتات زندگانی مینمایند خوش‌سیما، متناسب، خوش‌اخلاق، آرام، مهربان و خوشخو میباشند. ژاپنیها که یک ملت آرام، خوشخو و دلاوری هستند چنانکه نه از خطر میترسند و نه از مرگ گیاهخوار میباشند.
شکی نیست که گوشخواری باعث درندگی می‌شود همه کسانیکه آرزومند پیشرفت اخلاقی و بهبودی حالت اسفناک جامعه بوده‌اند در انتشار این عقیده کوشیده‌اند. اگر دکان عرق‌فروشی، قصابی، ماهی‌گیری و مرغ‌فروشی را می‌بستند تا اندازه‌ای صلح عمومی و برادری آدمیان صورت خارجی میگرفت. برای پیشرفت اخلاقی انسان آرزو بکنیم که خوراک خونین وربیفتد و گیاهخواری جانشین آن بشود. اگر برتری حقیقی از قلب می‌آید هرکسی باید از گوشتخواری دست بکشد که نه دشوار است و نه غیرممکن
