هر کدام بتناسب موقعیت‌های محلی و جهانی خویش بنهایت درجه قدرت خود رسیده‌اند. و از این راه نه تنها مطبوعات موظف حزبی مجبورند روال مشخص و مرتب و مداومی داشته باشند بلکه روزنامه های انفرادی و شخصی نیز در اثر بازار گرم مبارزات سیاسی و حزبی بفهمی نفهمی مجبور به پیروی از تقاضای عامی هستند که مردم تأثیر پذیرفته از احزاب می‌طلبند در این دوره دعوا‌ها و ادعا‌های مطبوعات اغلب و دست کم بظاهر اصولی است و حزبی، حتى اختلافات واغراض شخصی را هم باید برنگ هدف‌های عمومی در آورد. تقریباً هر وزیر یا وکیلی برادری در این حزب دارد و برادر دیگر را در آن حزب برای روز مبادا. همه دست بعضا می‌روند و رعایت می‌کنند و حساب دهن دریدگی از میان رفته است.
از طرف دیگر احزاب و مطبوعات خرده پا کم کم در موج قدرت أحزاب و مطبوعات بزرگ حل و منحل می‌شوند. در نتیجه اتحاد‌ها یا اتحادیه‌های حزبی و مطبوعاتی بوجود می‌آید. حکومتی که هر کس یا هر روز نامه برای خود داشت از بین رفته و دور بدست قدرت‌های بزرگ افتاده. قدرت‌های سیاسی و اقتصادی بخصوص خارجی و از اینجاست که کم کم نقش مایه‌های بزرگ نیز در اداره مطبوعات با‌یه‌گذاری می‌شود. هر روزنامه خوانی می‌داند برای چه فلان روزنامه را می‌خرد. حتی نمایندگان مجلس اگر وابسته بحزبی باشند ابایی ندارند از اینکه روزنامه‌های خودشانرا بفروشند و در دنبال همین نوع اتفاقات است که روزنامه فروشی از صورت یك شغل بی‌اسم وعنوان و آواره بصورت مشغله جوان‌هایی در می‌آید که در دوره بعد باید گروه واخورده‌ها یا ژیگولو‌های افیونی را بسازند. در این دوره روزنامه‌ها آموخته‌اند که از خودکشی ژاندارمی در دور افتاده‌ترین دهات یا از خراب شدن پلی بر رودخانه‌ای برای گریز زدن به صحرای کربلای خودشان مستمسکی بسازند. مشخصات مطبوعات در این دوره از این - قرار است -.
از نظر وضع ظاهر: - هنوز توجهی بوضع ظاهر نیست و البته حق هم همین است. وقتی محتوی صورت جدی‌تری بخود گرفت ناچار
