لابد تا بحال حداکثر به ۹۰۰ نفر رسیده‌اند و جمع کردنشان در یکجا ممتنع نیست سالی یکبار و هر سال در یکی از شهرستان‌های دور افتاده برای شور و بحث درباره مشکلات تدریس ادبیات و بقصد جستن راه‌های تازه و تبادل آراء یا در تعطیلات تابستان یا در ایام تعطیل زمستانی یا نوروزی و البته تهیه هر نوع تسهیلاتی پرداخت خرج سفر و اضافه کار وغیره) تا همه برغبت شرکت کنند.
نهم - سروسامان دادن بدرس عربی که چون تخصص راقم این سطور نیست از بحث درباره‌اش خودداری می‌کند. اما چون همینقدر می‌داند که وضع این درس نیز خوب نیست و همین نابسامانی موجب نابسامانی‌های درس فارسی شده است صلاح دید که اشاره تذكار دهنده‌ای نیز‌بان بکند.
دهم - نظارت کامل در کار مطبوعات و سینما‌ها و رادیو‌ها و دیگر تأسیسات فرهنگی از نظر دفاع از زبان فارسی نه بقصد سانسور بیشتر بلکه بعنوان اصلاح زبان. می‌دانیم که وزارت محترم دوایر معینی دارد (اداره نگارش) که ظاهراً مأمور بهمین امرند اما باعث خجالت است که عرض کنم این دوایر فقط بوجود تشریفاتی خویش قانعند واصلاً وأبدا منشأء اثرى نیستند. باین مناسبت مثلاً می‌توان یك هیئت سه نفری را مأموریت داد (یك زبان‌دان ـ یك روانشناس ـ یك متخصص تعلیم و تربیت) که در هر هفته یا در هر ماه یکی از مطبوعات را زیر نظر بگیرند و گزارشی در سه قسمت نامبرده تهیه کرده اول برای خود آن مطبوعه بفرستند که منتشر کند و اگر نکرد عین گزارش را در دیگر مطبوعات یا در رادیو‌ها منتشر بسازند مسلم می‌دانم که اگر چنین رفتار مؤدب و در عین حال قاطع یاسه با از مطبوعات کشور بشود دیگران حساب کار خودشان را بکنند. البته عین همین نظارت درباره سینما‌ها ورادیو‌ها و تلویزیون نیز می‌تواند عملی باشد. که دیگر از ذکر جزئیات هر کدام خودداری بشود بهتر است.
یازدهم - همچنین نظارت شدید در کار بنگاه‌های انتشارات رسمی و غیر رسمی کشور هم از نظر ریان فارسی انتشاراتشان و هـم (مخصوصاً) از این نظر که حتی المقدور بترجمه و نشر کتاب‌های فنی و تخصصی دست بزنند. تا کم کم این فقر عظیم کتاب فنی مرتفع بشود و
