دبیرستانی که در آغاز کلام گذشت فعلا دامن می‌زند. در حا اینکه این آقایان ناشر اكر یك کمی وسعت نظر می‌داشتند و می‌توانستند آینده را پیش‌بینی کنند و از اول کار نن به پذیرفتن قرارداد‌های كوچك كوچك با فرانکلین نمی‌دادند که هر کدام هزار یا دو هزار تومان برایشان دایدی داشت حالا باین حال و روزگار نمی‌افتادند و کار نمی‌کشید بانجا که همه مجبور باشند گردن بگذارند نخواسته‌های این حریف تازه کار.
خوب باین طریق ملاحظه می‌کنید که کار کتاب‌های درسی دارد یخ پیدا می‌کند و گرچه اصلاً و ظاهراً چنین مسأله‌ای نباید مرتبط باشد.. بكاریك بنگاه تبلیغاتی بیگانه (عرضم بنگاه محترم فرانکلین است که کارش در اصل ترجمه و طبع و انتشار کتاب‌های آمریکایی بوده است بقیمت ارزان تا در ممالکی مثل ایران در مقابل ادبیات ارزان قیمت روس مطبوعات دیگری هم برای خریدن و خواندن وجود داشته باشد. این بنگاه گرچه از ۷-۸ سال پیش رسما مشغول فعالیت در ایران است اما فقط در تاریخ یازدهم بهمن ۱۳۳۸ رسمیت یافته است[۱] و و با این همه با وزارت جلیله فرهنگ قرارداد‌هایی از سال ۱۳۳۶ امضاء کرده است!
این بنگاه محترم تبلیغاتی علاوه بر اینکه (چنانکه شایع است) تنها شعبه از شعب مختلف بنگاه فرانکلین در تمام دنیا است که مید جدو صاحبان امریکایی خود را منتفع می‌سازد و علاوه بر اینکه بودجه مستقل از گز خود در آمریکا دارد از بنگاه‌هایی مثل فورد فوندیشین Ford Fondation نیز كمك مالی می‌گیرد و گاهی نیز بودجه‌های دیگری از پول‌های امریکایی غیر قابل برگشت به امریکا (مثلاً پابلیك لاـ۴۸۰. P. I) سهمی می‌برد.
قبلا اجازه بدهید در باره این یکی دو تا اسم و اصطلاح بیگانه توضیحی بدهم تا مبادا گمان برود که خواسته‌ام بکار خودم با آن
بنگاه محترم صورت رمز و کنایه بدهم و مطلب را اسرار‌آمیز بنمایم و
- ↑ مراجعه کنید به صفحه ۵- از شماره ۴۳۷۱ روز نامه رسمی کشور شاهنشاهی ایران بتاریخ ۲۱ بهمن ۱۳۳۸ که رسمیت این شرکت را اعلان کرده است.
