ازین فوت و فن‌ها... گفتم که در کار این گزارش مطالب رسمی و علنی کافیترین اسناد و شواهد است و هیچ احتیاجی نیست که مثلا بروابط شخصی مباشر ایرانی این بنگاه با این مقام و آن مقام اشاره‌ای بشود چون بحث اصولی است و هدف بزرگتر از منافع این و آن است. در سیاست اقتصادی آمریکا در اغلب موارد گویا یك اصل مراعات می‌شود و آن اینکه هر سرمایه امریکایی که در خارج از حدود و ثغور امریكا بكار بیفتد و استحصال بكند از مالیات دادن به دولت امریكا معاف است. و این یکی از بزرگترین پشتوانه‌های کار بنگاه‌های تبلیغاتی خارجی آن دولت هم هست. از طرف دیگر گاهی اتفاق می‌افتد که دولت آمریکا برای مبارزه با فقر و گرسنگی ملل عقب مانده مقداری از مازاد محصولات کشاورزی خود را در آنجا‌ها تقریباً برایگان( البته نه تحقیقاً بلكه بقیمت بسیار ارزانی) می‌فروشد و پولی که ازین راه بدست می‌آید قابل تسمیر به دلار و در نتیجه قابل برگشت به آمریکا نیست و باید در همان محل خرج شود. در حقیقت قسمت اعظم بودجه اداری تأسیسات آمریکایی در خارج آمریکا از همین راه تأمین می‌شود. مثلاً خرج سر پرستی سفارتخانه‌ها و انجمنهای فرهنگی و بنگاه‌های نشر کتاب و دیگر هزینه‌های امریکایی در تمام دنیا از همین راه بدست می‌آید. « پابلیك لا » که بعلامت اختصاری P. L شناخته می‌شود مقررات همین قضیه را توضیح می‌دهد. گر چه خیلی دلم می‌خواست متن یکی ازین « پابلیك لا »ها را در همین گزارش ترجمه می‌کردم. ولی گویا اشاره بهمین حد کافی است.
حالا برگردیم به بحث خودمان بنگاه محترم فرانکلین یکی از همین بنگاه‌های تبلیغاتی آمریکا است که بودجه خود را نیز از همان طرق تأمین می‌کنند. در آغاز کار بنگاه مأموریه ترجمه و نشر ادبیات آمریکایی بود و باین طریق کار می‌کرد که با مترجمی وارد بحث می‌شد و کتابی از کتب آمریکایی را که برای ترجمه‌اش احتیاجی به پرداختن حق الترجمه به نویسنده اصلی نباشد ( یعنی نویسنده امریکایی‌اش چندان سرشناس نباشد و در نتیجه سخت گیر برای حق التألیف تا پاین طریق مرکز بنگاه در امریکا، هیچ تعهد پرداختی
