مقدمه مؤلف
من كه مدت چند سال طبيب مخصوص اعليحضرت ناصرالدين‌شاه و شاهد عينى زندگانى روزانۀ او بوده‌ام چيزهايى ديده‌ام كه نه تنها هيچ مسافرى نمى‌تواند بر آنها اطلاع يابد بلكه آگاهى از آنها بر هر كسى نيز كه در ايران مقيم شده باشد مشكل است. اين سفرنامه شرح همان مشاهداتى است كه ديگران از آنها اطلاعى ندارند و آن در حكم پرده‌اى است كه كم و بيش حقايق مربوط به شاه ايران در آن نقاشى شده.
ايران كشورى است كه با وجود بروز افكار جديده، آداب و عادات مردم آن‌چنان ثابت و لايتغير مانده كه مى‌توان آنها را عين عادات و آداب اجداد ايشان دانست؛ بلكه شايد اولاد ايشان نيز از آنها دست بر ندارند.
با وجود آن كه در اين يادداشت‌هاى روزانۀ كتبى سعى شده است كه نهايت دقت رعايت شود، محتاج به تذكار نمى‌دانم كه در اين نوشته، كاملا اسرار شغل خود را نگاه داشته و نسبت به ناصرالدين‌شاه كه مردى تيزهوش و خوش‌ذات بود و در تمام حوادث به من نيكى كرده است رعايت كمال احترام را نموده‌ام.
اميدوارم كه اين اوراق دفتر خاطرات من به جغرافيا و تاريخ ايران كه در ادوار مختلفه در آن باب كتاب‌هاى بسيار نوشته‌اند، كمكى كند و سعادت آن را داشته باشد كه خواننده را نيز سرگرم نمايد و براى او مفيد افتد.
