بسیار در آن نموده بطوریکه با سایر نسخ تفاوت فاحش پیدا کرده‌است، و از مقابلهٔ دو نسخهٔ سابق با این متن چاپی معلوم می‌شود که این هر سه نسخه باصطلاح اینجا از یک «فامیل»اند یعنی یا همه از روی یک نسخهٔ رابعی استنساخ شده یا آنکه از روی یکدیگر نوشته شده‌اند زیرا که تقریباً همان غلطها و همان زیاده و نقصانها (قطع نظر از تصرفات دستی نسخهٔ چاپ طهران) در هر سه نسخه در همهٔ مواضع دیده می‌شود و از این نسخه بحرف (ط) یعنی نسخهٔ طهران تعبیر می‌شود.
(۴) نسخهٔ که برای جناب پرفسور ادوارد برون از روی نسخهٔ عاشر افندی در اسلامبول استنساخ نموده‌اند و اصل نسخهٔ اسلامبول در سنهٔ ۸۳۵ هجری هجری در هرات نوشته شده‌است[۱] و این نسخه با سایر نسخ از حیث صحت و زیاده و نقصان تفاوت کلی دارد و غالباً سطور و جمل بلکه بعضی جاها یک فصل بتمامه (ص ۹۶-۹۷) در این نسخه موجود است که از نسخ ثلثهٔ دیگر مفقود است ولی برعکس یک سقط بزرگی در این نسخه هست که معلوم نیست در اصل نسخهٔ اسلامبول بوده یا آنکه ناسخی که برای پرفسور برون استنساخ کرده از قلم انداخته است و آن سقط شروع می‌شود از صفحهٔ ۴۷ سطر ۴ از این متن چاپی حاضر و ختم می‌شود بصفحهٔ ۵۶ سطر ۲۴، و علامت این نسخه در حواشی این کتاب حرف (ق) است یعنی نسخهٔ قسطنطینیه، و بواسطهٔ قدم این نسخهٔ و بعد آن بهمین نسبت از تصحیف نساخ اساس طبع این کتاب همین نسخه قرار داده شد مگر در مواضع مشکوکه یا معلومة الخطا که در آنصورت از روی سایر نسخ یا مظان دیگر تصحیح
- ↑ نمرهٔ این نسخه در کتابخانهٔ عاشر افندی عدد ۲۸۵ است
