آشتى‌خواران
( ācti-xārān ) و
آشتى‌خواره
( ācti-xāre ) و
آشتى‌خوره
( ācti-xore ) ا. پ.
حلوا و طعامى كه پس از آشتى ميان دوستان پزند و خورند.
آشتى‌گاه
( ācti-gāh ) ا. پ. محل آشتى كردن.
آشتينه
( āctine ) ا. پ. آستينه و تخم ماكيان.
آشخانه
( āc-xāne ) ا. پ. جائى كه در آن طعام بمردم دهند
آشدّ
( ācadd ) ا خ. ع. نام برادر يوسف پيغمبر.
آشر
( ācer ) ا. ع. خارى كه در دو ساق ملخ است. و گرهى مانند دو چنگال كه در سر دم آنست.
آشرة
( ācerat ) ا. ع. چوب شكافته شده.
آشردن
( ācordan ) ف م. پ.
كوفتن. و سائيدن. و خمير كردن. و نان پختن.
و شستن.
آشرمه
( ācorme ) ا. پ. قطعه‌اى از پالان كه كفل ستور را مى‌پوشاند و از وى جدا و بواسطۀ بندى بآن متصل مى‌گردد.
آشزدن
( ācozdan ) ف م. پ.
مر. آشردن.
آشغال
( ācqāl ) ا. پ. آخال و هر چيز بيفايده و دور انداختنى. و بيشتر در مأكولات استعمال مى‌شود. و آشغال كله:
استخوانها و غضاريف كله كه قابل خوردن نيست. و آشغال انگور: چوبهاى خوشۀ انگور.
آشفتانيدن
( ācoftānidan ) ف م. پ.
برهم زدن. و شورانيدن و ديوانه كردن.
آشفتگى
( ācoftegi ) ا. پ. پريشانى و تشويش و اضطراب و بى‌آرامى و حيرت و سرگردانى. و ستيزگى و خصومت و مناقشه.
و هنگامه و غوغا و گير و دار. و فساد و خلل.
و بى‌ترتيبى.
آشفتن
( ācoftan ) ف م. پ. اضطراب كردن و تشويش نمودن. و مضطرب شدن.
و اضطراب داشتن. و ديوانه شدن. و حيران و سرگشته شدن و پريشان گشتن و شيفته و شوريده شدن. و عاشق گشتن. و بى‌عقل شدن.
و سرآسيمه شدن. و متحير ماندن و متعجب شدن. و دلتنگ گشتن. و ذليل و خوار شدن. و تغيير نمودن و متغير شدن و بهم آمدن. و پريشان حال بودن.
آشفته
( ācofte ) ص. پ. شوريده.
و عاشق گشته. و ديوانه و مجنون و پريشان حال. و آشفته شدن ف ل.: مضطرب شدن و پريشان گشتن. و آشفته كردن:
ف م.: شورانيدن و مضطرب كردن. و تشويش نمودن.
آشفته‌حال
( ācofte-hāl ) ص. پ.
كسى كه در حالت پريشانى و اضطراب بود.
آشفته‌خاطر
( ācofte-xāter ) ص.
پ. پريشان و شوريده.
آشفته‌دل
( ācofte-del ) ص. پ. شوريده دل.
آشفته روز
( ācofte-rowz ) و
آشفته روزگار
( ācofte-rowzagār ) ص. پ. كسى كه روزگار و بخت و طالع وى درهم و شوريده باشد.
آشفته روميان
( ācofte-rumiān ) ا. پ. انگشت و زغال افروخته.
آشفته عقل
( ācofte-aql ) ص. پ.
پريشان‌خاطر.
آشفته‌كاكل
( ācofte-kākol ) ص.
پ. ژوليده زلف و شوريده‌كاكل.
آشفته‌مغز
( ācofte-maqz ) ص. پ.
ديوانه و بى‌عقل.
آشفته‌موى
( ācofte-muy ) و ( ācofte-mowy ) ص. پ. ژوليده موى.
آشكار ( āckār ) و آشكارا ( āckāra ) و آشكاره
( āckāre ) ص و م ف.: ظاهر و هويدا و بينّ و واضح و علانيه و روشن و مشهور. و عمومى. و سخن آشكار زدن ف م.: علانيه و صادقانه گفتن.
آشكارگى
( āckāregi ) ا. پ. عموميت.
و اشتهار و شهرت.
آشكاره
( āc-kāre ) ا. پ. طباخ و آشپز.
آشكزه
( āc-kaze ) ا. پ. هر مرغ شكارى.
آشكو
( ācku ) و
آشكوب
( āckub ) ا.
پ. آسمانه. و بام و سقف خانه. و آسمان و منزلگاه. و هر مرتبه‌اى از پوشش خانه.
و هر مرتبه‌اى از چينۀ ديوار.
آشگار
( ācgār ) و
آشگارا
( ācgārā ) ص و م ف. مر. آشكار و آشكارا.
آشگون
( ācgun ) ا خ. پ. نام مملكت و ولايتى.
آشگونه
( ācgune ) ص. پ. واژگونه و سرنگون و برگشته. و ناراست. و بدبخت.
آشگوى
( ācguy ) ا. پ. قصر و عمارت بلند. و جاى مرتفع.
آشمالى
( āc-māli ) ا. پ. تملق و ريشخند.
آشميد
( ācamid ) ا. پ. جرعه و آشام.
آشميدن
( ācamidan ) ف م.: پ.
آشاميدن.
آشنا
( ācnā ) ص. پ. دوست و يار و رفيق و همدم و مصاحب.
