برگه:GolestanNafisi.pdf/۷

را فرموده تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد و درختان را بخلعت نوروزی قبای سبز ورق دربر گرفته و اطفال شاخ را بقدوم موسم ربیع کلاه شکوفه برسر نهاده و عصارهٔ نالی بقدرت او شهد فایق شده و تخم خرما بتربیتش نخل باسق گشته،

	ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند			تا تو نانی بکف آریّ و بغفلت نخوری
	همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار			شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

در خبرست از سرور کاینات و مفخر موجودات و رحمت عالمیان و صفوت آدمیان و تتمهٔ دور زمان، محمد مصطفی، صلی اللهِ علیهِ وسلم،

	شفیع مُطاع نَبی کَریم			قَسیم جَسیم نَسیم وَسیم

	چه غم دیوار امت را که دارد چون پشتیبان؟			چه باک از موج بحر آنرا که باشد نوح کشتیبان؟

	بَلغَ العلی بِکمالِه، کشفَ الدُّجی بِجماله			حَسنت جَمیعُ خِصاله، صَلّوا علیهِ وَآلِه

هرگاه که یکی از بندگان گنه‌گار پریشان‌روزگار دست انابت بامید اجابت بدرگاه حق، جلّ وعلا، بردارد ایزد تعالی در وی نظر نکند، بازش بخواند، باز اعراض کند، دیگر بارش بتضرّع و زاری بخواند، حق سبحانه و تعالی فرماید: «یا ملائکتی، قداستحییتُ مِن عبدی ولیس له رب غیری، فقد غفرت لَهُ» دعوتش را اجابت کردم و حاجتش برآوردم که از بسیاری دعا و زاری بنده همی شرم دارم.

	کرم بین و لطف خداوندگار			گنه بنده کرده است و او شرمسار