و بهرحال او تصمیم خودش را گرفته و تا موقعی که زنده است بهیچوجه اجازه نخواهد داد که این نوع تظاهرات در شهر وجود داشته باشد. و به من میگفت که پس از شنیدن این حرف روحیه شاه عوض شد و شروع کرد به خنده و صحبت و این چیزها، بعد علم دو مرتبه به نخستوزیری بر میگردد و باز هم یک موضوع خیلی شخصی است ولی ترجیح میدهم در این شرایط به شما بگویم که علم به من گفت که وقتی برگشته بوده آن شب را با یک بطری شامپانی و یک زن بسیار خوشگلی که همبسترش بوده در آن شهر گذرانده. بعبارت دیگر یک آدمی بود که کاملاً میتوانست در نهایت خونسردی زندگی بکند. و حتی فکر میکنم که آن اطرافیانش در نخستوزیری که البته آگاه بودند که نخستوزیر با چه کسی شب را بسر میبرد، آنها هم برای هم وقتی تعریف میکردند حتماً حس میکردند که پس خبری نیست. این جنبههای قوی و دوستداشتنی و خوب علم را در واقع نشان میدهد. روز بعدش هم البته خبری واقعاً نشد. یعنی یک تظاهرات بسیار کوچکی در این سو و آن سو سعی کردند بکنند که خیلی زود منکوب شدند. بنابراین از بعد از ظهر روز ۱۶ خرداد کم و بیش میشود گفت که وضع بصورت عادی خودش بازگشت. در جلسه هیئت وزیران من گفتم که البته اطلاع ندارم که ریشههای این شورش چه بوده و فقط ظاهرش را میبینم و الان هم تکیه میکنم به حرفی که نخستوزیر میزند. اما برای ما مهم است که بدنبال چرای قضایا برویم و ببینیم که چگونه ممکن است در حالی که ما سعی میکنیم یک اصلاحات اجتماعی دامنهداری را در کشور اجرا بکنیم یک مشت آخوند مرتجع عقبافتاده قادر هستند با همه اینها عده ای را بسیج بکنند. بنابراین تجزیه و تحلیل اینکه ما چرا موفق نشدیم که جلوی چنین توطئههائی را بگیریم این خیلی مهم خواهد بوده و نتیجهگیریام هم این بود که فارغ از هرگونه مسئولیتی که توطئهگران دارند دولت هم این مسئولیت را دارد که اگر کسانی اتومبیلشان را سوزاندند، دکانشان را غارت کردند یا آتش زدند، میبایست غرامت اینها را دولت بدهد . آنچنان که باید ما ببینیم چه کسانی کشته یا زخمی شدند و به خانواده اینها فارغ از اینکه جزء تظاهرکنندگان بودند یا تماشاچی بودند کمک کنیم." این
برگه:IOHP-Interview-Alikhani.pdf/۱۱۵
این برگ همسنجی شدهاست.
عالیخانی (۷)
– ۳ –