این برگ هم‌سنجی شده‌است.
اردشیر خوره چهار قریه با آتشگاه بنا نمود.[۱] یکی برای خود و سه دیگر را برای
.jpg)
شکل ۳۲-قصر سروستان
(دیولافوا، صنعت باستانی ایران)
هریک از سه پسرش زروان‌داذ و ماه‌گشنسب و کاردار تخصیص داد. نخستین را «فراز مرا آورا خوذایا» (؟) (خدایا نزد من آی) نام داد[۲] و آن سه قریه دیگر را هر کدام بنام صاحبش نامید ازاین‌قرار: زروان داذان و ماه گشنسپان و کارداران و بعلاوه بموجب روایت طبری، سه باغ یکی از نخل و دیگری از زیتون و دیگری از سرو نشانید و از هر نوع، دوازده هزار درخت کاشت. ضمنا طبری گوید، که همه این قریه‌ها
- ↑ اطلاعات راجع به مهرنرسه و پسرانش را طبری آورده است (ص ۸۶۹، نلدکه، ص ۱۰۹ و بعد).
- ↑ طبری در ترجمه عربی جمله فارسی فوق ضمیر مؤنث بکار برده است، بنا بر قول نلدکه (طبری، ص ۱۱۱، یادداشت ۷) سببش اینست، که لفظ نار در عربی مؤنث است. مع‌ذلک مقایسه کنید با ص ۱۶۸ این کتاب، اما راجع بفعل امر آور رک به نیبرگ موسوم به Danielsson octogenario dicatis(Upsal.1932) Symbolis Philotogicis O. A ص ۲۳۷ و بعد.
