فصل هشتم
خسرو انوشروان
تحکیم سلطنت-تجدید درجات اجتماعی-اصلاحات نظامی-جنگ با دولت بیزانس-هفتالیان و ترکان-تسخیر یمن-شخصیت کسری-شورش انوشک‌زاذ-توصیف پایتخت و قصور سلطنتی-تأسیسات کشوری-مراسم با شاهنشاه-تشریفات دربار-امتیازات-القاب-سیاست-دورۀ بزرگ تمدن ادبی و فلسفی-تعلیم و تربیت-علوم-طب-برزویه طبیب و ادیب-دیانت و فلسفه- نفوذ ادبی-هند- «کلیلگ و دمنگ» -ادبیات اخلاقی-انحطاط دیانت زردشتی- اوضاع مادی و معنوی ایران در عهد کسری.
ظهور خسرو اول، که در تاریخ بلقب انوشروان (انوشگ‌روان، یعنی «جاویدان روان») معروف است،[۱] مطلع درخشان‌ترین دورۀ عهد ساسانی است. فرقه خطرناک مزدکی مغلوب و سرکوبی شده بود. در داخله صلح و سلم حکمفرما بود، لکن این صلح و آرامش حزن‌آور ملتی بود، که در اثر اغتشاشات طولانی، که در همه طبقات جامعه تأثیر داشت، فقیر و خسته و ناتوان شده بود.
- ↑ فردوسی در شاهنامه نوشیروان آورده است.
