برگه:KoliyatSaadiForoughi.pdf/۱۲۲۸

— ۱۷۸ —

---

* * *

	فریاد پیرزن که برآید ز سوز دل			کیفر برد ز حملهٔ مردان کارزار
	همت هزار بار ازان سخت‌تر زند			ضربت، که شیر شرزه و شمشیر آبدار

* * *

	نگین ختم رسالت پیمبر عربی			شفیع روز قیامت محمد مختار
	اگر نه واسطهٔ موی و روی او بودی			خدای خلق نگفتی قسم بلیل و نهار

* * *

	هاونا گفتم از چه مینالی			وز چه فریاد میکنی هموار
	گفت خاموش چون شوم سعدی			کاین همه کوفت میخورم از یار

* * *

	هر که خیری کرد و موقوفی گذاشت			رسم خیرش همچنان بر جای دار
	نام نیک رفتگان ضایع مکن			تا بماند نام نیکت یادگار

* * *

	هر که مشهور شد به بی‌ادبی			دگر از وی امید خیر مدار
	آب کز سرگذشت در جیحون			چه بدستی، چه نیزهٔ، چه هزار

* * *

	گر بشنوی نصیحت مردان بگوش دل			فردا امید رحمت و عفو خدای دار
	بشنو که از سعادت جاوید برخوری			ور نشنوی خُذوه فَغلوه پای دار

* * *

	دل منه بر جهان که دور بقا			میرود همچو سیل سر در زیر
	پیر دیگر جوان نخواهد شد			پیریش نیز هم نماند دیر