این برگ هم‌سنجی شده‌است.
در تأثیر تربیت
— ۱۶۵ —
| غلامی که طوع خدمت تست | خشم بیحد مران و طیره مگیر | |||||
| که فضیحت بود بروز شمار | بنده آزاد و خواجه در زنجیر | |||||
حکایت
سالی از بلخ با میانم[۱] سفر بود و راه از حرامیان پر خطر جوانی بدرقه[۲] همراه من[۳] شد سپر باز چرخ انداز سلح شور بیش زور که بده مرد توانا کمان او زه کردندی[۴] و زور آوران روی زمین پشت او بر زمین نیاوردندی ولیکن چنانکه دانی متنعم بود و سایه پرورده نه جهان دیده و سفر کرده رعد کوس دلاوران بگوشش نرسیده و برق شمشیر سواران ندیده
| نیفتاده بر[۵] دست دشمن اسیر | بگردش نباریده باران تیر | |||||
اتفاقاً من و این جوان هر دو در[۶] پی هم دوان هران دیوار قدیمش که پیش آمدی بقوّت بازو بیفکندی و هر درخت عظیم که دیدی بزور سر پنجه بر کندی و تفاخر کنان گفتی
| پیل کو تا کتف و بازوی گردان بیند | شیر کو تا کف و سر پنجه مردان بیند | |||||
ما درین حالت که در هندو از پس سنگی سر برآوردند و قصد[۷] قتال ها کردند بدست یکی چوبی و در بغل[۸] آن دیگر کلوخ کوبی جوان
