مقرره خود را معرفی نکرده باشند.
تبصرهٔ ۱ – مشمولین بیماری که معالجه آنان برای مدت معین به بنگاه بهداری کشور محول و در اجرای دستور پزشک معالج تعلل ورزیده و یا اساساً برای معالجه به بنگاه بهداری مراجعه نکرده باشند در این صورت معادل نصف مدتیکه برای معالجه معین شده به مدت خدمت زیر پرچم آنان افزوده خواهد شد.
تبصرهٔ ۲ – در صورتیکه بتصدیق دو پزشک که مشمول بند سوم و تبصرهٔ بالا در معالجه اهمال ورزیده و محتاج بادامهٔ معالجه است پس از خاتمه معالجه و بهبود یافتن تنبیهات مقرره درباره آنان اعمال خواهدشد.
تبصرهٔ ۳ – اصولا حداکثر تنبیهات مشمولین مصرحه در این ماده از لحاظ خدمت از مدت چهار سال تجاوز نخواهد کرد.
تبصرۂ ۴ – افسران و افراد احتیاط و ذخیره که پس از احضار طبقات مربوطه برای انجام تعلیمات مدت یکماهه طبق مقررات مادهٔ ۱۲۳ در موعد معین حاضر نشده باشند باید دو برابر این مدت خدمت نمایند.
تبصرۂ ۵ – مشمولینی که تا آخر سن ۲۵ سالگی از خدمت غیبت نمایند بحد اکثر مجازات مندرجه در بند الف مادهٔ ۳۵۶ قانون دادرسی و کیفر ارتش محکوم خواهند شد.
تبصرۂ ۶ – کسیکه پس از مدتی غیبت یا فرار شخصاً حاضر شده و یا جلب گردیده باشد و در معاینه مطابق مادهٔ ۶۰ معاف دائم تشخیص داده شود از انجام خدمت معاف ولی برای مجازات بدادگاه نظامی تسلیم خواهد شد و در صورتیکه دادگاه مقتضی بداند و غایب مزبور بیمار نباشد از ۱۵ روز تا ششماه محکوم بحبس خواهد شد.
مادهٔ ۱۵۷ – مشمولین نظام وظیفه باستثناء معاف‌شدگان مادهٔ ۶۵ که تاکنون غایب بوده و بخدمت حاضر نشده‌اند و همچنین سربازانی که از خدمت زیر پرچم فرار
