مادهٔ ۴ – هر گاه دائنین دولت تا روز آخر دورهٔ عمل بمقام مطالبه حقوق خود بر نیایند حوالجاتی که در وجه آنها صادر شده است باطل میشود بدون اینکه بحقوق ثابته آنها خللی برسد یعنی آن حوالجات برای دوره عمل بعد تجدید میشود.
مادهٔ ۵ – اعتباراتی که کل یا جزء آن تا روز آخر سنه مالیه موقع خرج پیدا نکرده باشد از بودجه برگشت خواهد کرد همچنین است اعتباراتی که موقع خرج پیدا کرده لیکن کل یا جزو آن در مواعد مقرره تشخیص یا حواله نشده باشد ولی این اعتبارات قسم اخیر را پس از برگشت از بودجه بدورهٔ عمل بعد میتوان انتقال داد.
مراد از اعتبارات وجوهی است که قبلا برای خرج معینی پیش‌بینی و تصویب شده باشد.
مادهٔ ۶ – اعتباراتی که برای مخارج یک سنه مالیه معین شده است نباید بمصرف مخارج سنهٔ مالیه دیگر برسد.
تهیهٔ بودجه
مادهٔ ۷ – همه‌ساله هر وزیری باید بودجه مخارج وزارتخانه خود را برای سنه آتیه حاضر نموده در ظرف ۳ ماه اول سال به وزارت مالیه بدهد.
مادهٔ ۸ – وزیر مالیه باید تمام این بودجه‌ها را در یک مرکز جمع و بودجه عایدات را نیز بآنها ضمیمه کرده بودجه کل دولت را تکمیل و تنظیم نماید.
مادهٔ ۹ – این بودجه کل در اوایل نیمه آخر سال بر حسب دستخط همایونی برای سال بعد پیشنهاد مجلس شورای ملی خواهد شد.
تصویب بودجه
مادهٔ ۱۰ – مجلس شورای ملی لایحه قانونی بودجه کل را در نیمه آخر سال در تحت شور و مباحثه در آورده و منتهی تا پانزده روز قبل از عید نوروز تصویب می‌نماید و پس از آن که بودجه کل از تصویب مجلس شورای ملی گذشت حکم قانون سالیانه مالیه پیدا می‌کند.
بودجهٔ عایدات
مادهٔ ۱۱ – هیچ مالیاتی وضع و دریافت نمیشود مگر اینکه مجلس شورای ملی آن را تصویب و اعلیحضرت همایونی امضاء کرده باشد.
هیچگونه مالیات مملکتی و عایدات دولتی دریافت نمیشود مگر بدستیاری مباشرین و تحصیلداران خزانهٔ دولتی و موافق عنوانی که قانوناً مقرر شده باشد.
