مذکوره بدلایل دیوان محاسبات متقاعد نشد باید صورت مزبور را بمجلس وزراء پیشنهاد کند و هر گاه مجلس وزراء هم مقصود وزارتخانه مربوطه را تقویت کرد بدیوان محاسبات تکلیف مینماید که در آن تجدید نظر کند و در این صورت اگر دیوان محاسبات بعقیدهٔ اولیهٔ خود باقی بماند احکام یا فرامین با قید احتیاط تسجیل نموده و بلافاصله راپورت آن را بمجلس شورای ملی تقدیم میدارد.
مادهٔ ۴۶ – مسئولیت وزراء با تسجیل دیوان محاسبات مرتفع نمی‌شود.
مادهٔ ۴۷ – حوالجات مستقیم و اعتباری باید بضمیمه اسناد آن بدیوان محاسبات ارائه و حواله مزبوره تسجیل شود مواقعی را که حوالجات بعد‌از تأدیه باید تسجیل شود قانون معین خواهد نمود.
مادهٔ ۴۸ – دیوان محاسبات می‌تواند در مرکز مستقیماً و خارج از مرکز بتوسط انجمنهای ایالتی و ولایتی یا مأمورین محلی و یا بتوسط ادارهٔ تفتیش که قانوناً مقرر می‌شود در مخارج دولتی تفتیشات بعمل آورد.
مادهٔ ۴۹ – دیوان محاسبات باید مراقب باشد که مخارج از بودجه مصوبه تجاوز نکند و انتقالات غیرقانونی در آن بعمل نیاید و تأدیه وجوه بر وفق قوانین و نظامات مقرره باشد.
فصل سوم – در نظارت در دریافت عایدات و اموال نقدی و جنسی دولت
مادهٔ ۵۰ – وزراء همه‌ساله صورتهای دریافت و پرداخت وجوهی را که در امتداد دورهٔ عمل بتوسط مأمورین دولت بعمل آمده است پس از‌رسیدگی در ادارات خود بدیوان محاسبات می‌فرستند.
مادهٔ ۵۱ – حساب صندوق تحویلداران دولتی با تعیین کلیه موجودی صندوق اعم از نقود و اسناد و کیفیت آن اسناد در آخر هر سال تقدیم دیوان محاسبات می‌شود.
مادهٔ ۵۲ – راپرتهای مفتشین و سایر کارگذاران دولت که مأمور گرفتن حساب هستند و بجاهای لازم می‌دهند بدیوان محاسبات داده خواهد شد و همچنین راپرتهائیکه ادارات مختلفه بوزارت مالیه داده و حساب عایدات سالیانه را تصریح و محل فاضل حساب را تعیین میکند بدیوان محاسبات داده خواهد شد.
