عاشیق شعری
(شعر عاشقانه)
«عاشق» نوازنده و خوانندهٔ دوره گردی است که با ساز خود در عروسی‌ها و مجالس جشن روستاییان و قهوه‌خانه‌ها همراه دف و سرنا می‌زند و می‌خواند و داستانهای عاشقانه و رزمی و فولکلوریک می‌سراید. عاشقها شعر و آهنگ تصنیفهای خودشان را هم خود درست می‌کنند. از عاشق‌های نام‌آور که آثاری از آنها باقی مانده می‌توان «عاشق علی اصغر»، «ساری عاشق» و «عباس توفارقانلی» را نام برد. «عاشق حسین» از ماهرترین و نام‌آورترین عاشقها است که فعلا زنده است و در آذربایجان شمالی است.
داستانهای حماسی «کوراوغلو» و این اواخر منظومهٔ مشهور «حیدر بابایا سلام» از منابع مورد استفادهٔ عاشق‌هاست.
در مورد عاشقها و زندگی سراسر شور و عشق‌شان فراوان سخن می‌توان گفت. در اینجا شعر عاشقانه‌ای می خوانید از عاشقی گمنام که آن را از روستایی سالخورده‌ای شنیده و ضبط کرده‌ام. متأسفانه پیرمرد نام سرایندهٔ آن را فراموش کرده بود.
