باب بیست و جهارم
اندر خانه و عقار خریدن
اما ای بسر بدان و آگاه باش که اگر ضیعت و خانه خواهی خرید هرچه خواهی از خرید و فروخت حدّ شرع درو نگاه دار، هر چه بخری در وقت کاسدی بخر و هر چه فروشی در وقت روایی فروش و سود طلب کن و عیب مدار که گفته‌اند که: بباید جمید اگر بخواهی خرید، و از مکاس کردن غافل مباش که مکاس و نفیر یک نیمه از تجارت است، اما آنچ بخری باندازۀ سود و زیان باید خرید؛ اگر خواهی که مفلس نگردی ار سود ناکرده خرج مکن، اگر خواهی که پر مایه زیان نکنی از سودی که عاقبت آن زیان خواهد بود بپرهیز و اگر خواهی که باخواستۀ بسیار باشی و درویش نباشی حسود و آزمند مباش و در همه کارها صبور باش، که صابری دوام[۱] عاقلیست و اندر همه کارها از صلاح خویش غافل مباش، که غافلی دوم احمقی است. چون کار بر تو پوشیده شود و در شغل بر تو بسته شود زود بر سر رشته شو و صبور باش تا روی کار پدید آید، هیچ کار از شتاب زدگی نیکو نشود؛ چون بر سر بیع رسیدی اگر خواهی که خانه خری در کویی خر که مردم مصلح (ص ۱۱۰) باشند و بکنارۀ شهر مخر و اندرین باره مخر و از بهر ارزانی خانۀ ویران مخر و اول همسایه نگر که گفته‌اند: اَلجارُ ثُم الدّار.
بزرجمهر حکیم گوید: چهار چیز بلای بزرگ است: اول همسایۀ بد، دوم عیال بسیار، سیوم زن ناسازگار، چهارم تنگدستی و بهمسایۀ علویان البته مخر و از آن دانشمندان و خادمان مخر و جهد کن تا در آن کوی خری که توانگرتر تو باشی، اما همسایه مصلح گزین و چون خانه خریدی همسایه را حق و حرمت دار، که چنین گفته‌اند:
- ↑ خ دوّم
