این برگ هم‌سنجی شده‌است.
95
OMAR KHAYYAM
۱۳۸
| ای بیخبران عشوهٔ دنیا مخرید | ||||||
| چون از همه حالهایِ او با خبرید | ||||||
| وین عمرِ عزیزِ خویش مدْهید بباد | ||||||
| هان یار طلب کنید و هین باده خورید | ||||||
۱۳۹
| ای همنفسان مرا ز می قوت کنید | ||||||
| وین رویِ چو کهربا چو یاقوت کنید | ||||||
| چون مرده شوم بمی بشوئید مرا | ||||||
| وز چوبِ رزم تختهٔ تابوت کنید | ||||||
۱۴۰
| آنروز که توسنِ فلک زین کردند | ||||||
| وارایشِ مشتریّ و پروین کردند | ||||||
| این بود نصیبِ ما ز دیوانِ قضا | ||||||
| مارا چه گنه قسمتِ ما این کردند | ||||||
138.N.
139.C. L. N. A. B. I.Kahrbá, "amber," literally "attractor of straw."Rúy ĭ—izáfat before the epithet.Lumsden, ii. 259.
140.C. L. N. A. I. J.Also ascribed to Afzul Káshí.Mushtărīyyŏ, see Bl., Prosody, p. 11.In line 3 some MSS. read mai for ín. See No. 144.
