برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۲۵۵

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
199
OMAR KHAYYAM

۲۹۴

  گر صلح نیابم ز فلک جنگ اینک  
  ور نامِ نکو نباشدم ننگ اینک  
  جامِ میِ لعلِ ارغوان رنگ اینک  
  آنکس که نمیخورد سر و سنگ اینک  

۲۹۵

  هین صبح دمید و دامنِ شب شد چاک  
  برخیز و صبوح کن چرائی غمناک  
  می نوش دلا که صبح بسیار دمد  
  او روی بما کرده و ما روی بخاک  

۲۹۶

  از اتشِ آخرت نمیداری باک  
  در آبِ ندامت نشدی هرگز پاک  
  چون بادِ اجل چراغِ عمرت بکُشد  
  ترسم که ترا ز ننگ نپْذیرد خاک  
294.C. L. N. A. I. J.
295.C. L. N. A. I. J.Bisyár, 'frequently.'
296.L.Possibly written by some pious reader as an answer to Khayyam's scoffs.See note on Quatrain 223.