این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
OMAR KHAYYAM
۴۰۲
در دیدهٔ تنگِ مور نورست از تو | ||||||
در پایِ ضعیفِ پشه زورست از تو | ||||||
ذاتِ تو سزاست مر خداوندی را | ||||||
هر وصف که ناسزاست دورست از تو |
۴۰۳
گر با خردی تو حرص را بنده مشو | ||||||
در پایِ طمع خوار و سرافگنده مشو | ||||||
چون اتش تیز باش چون آب روان | ||||||
چون خاک بهر باد پراگنده مشو |
۴۰۴
از هرچه بجز مَیِست کوتاهی به | ||||||
می هم ز کفِ بتانِ خرگاهی به | ||||||
مستیّ و قلندری و گمراهی به | ||||||
یکجرعهٔ می ز ماه تا ماهی به |
402.L.An echo of the Asharians' discussions on the Divine attributes.
403.L. C. A. I. J.
404.C. L. N. A. B. I. J.For mai L. reads hakk, probably a Sufi gloss.In line 4 scan mastiyy-ŏ.Bl., Prosody, p. 11.Kalandars, bibulous Sufis.