این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
311
OMAR KHAYYAM
۴۶۲
| در باغ چو بُد غوره ترش اوّلِ دی | ||||||
| شیرین ز چه گشت و تلخ چون آمد می | ||||||
| از چوب بتیشه گر کسی کرد رباب | ||||||
| وز تیشه چگوئی تو که میسازد نی | ||||||
۴۶۳
| دانی که سپیده دم خروسِ سحری | ||||||
| هر لحظه چرا همیکند نوحه‌گری | ||||||
| یعنی که نمودند در آئینهٔ صبْح | ||||||
| کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری | ||||||
۴۶۴
| در ده میِ لعل لاله گونِ صافی | ||||||
| بکْشای ز حلقِ شیشه خونِ صافی | ||||||
| کامروز برون ز جامِ می نیست مرا | ||||||
| یکدوست که دارد اندرونِ صافی | ||||||
462.L. N.
464.C. L. N. A. I. J.
