برگه:Quran-Elmi.pdf/۱۲۴

ص ۶۶

جزو ۵

سوره نساء

بدی میباشد بر این دعا کننده قسمت و بهرهٔ از آن دعا بر هر چیز نگاهبان است (۸۵) و اگر تحیت داده شوید شما بتحیتی پس تحیت کنید او را به بهتر از آن که او تحیت کرده است مثلا کسی که بگوید سلام علیک شما بگوئید السلام علیکم و رحمة الله و اگر بهتر از آن جواب نگوئید بهمان قدری که او تحیت کرده است جواب بگوئید بدرستی که خدا بر هر چیز حساب کننده است (۸۶) خدا نیست خدائی مگر او هر آینه جمع میکند شما را در قبرها تا روز قیامت که نیست شکی در آن روز این وعده و فرمایش خداست و کیست از خدا راستگوتر (۸۷) پس چه چیز است از برای شما دربارهٔ منافقین که بدو فرقه شده اید خدا بر گرداند آنها را در حکم کفار ککه قتل و اسر است بسبب اعمال آنها آیا میخواهید هدایت کنید کسیرا که فرو گذاشته است او را خدا و هر کس را خدا و گذارد پس نمی یابی برای او راه نجاتی (۸۸) دوست داشتند اگر کافر شوید شما هم چنین که خود ایشان کفر شدند پس باشید با کفار یکسان پس نگیرید از ایشان دو ستاز تا اینکه مهاجرت کنند از کفر ببلد اسلام و داخل شوند در راه خدا پس اگر اعتراض کنند و برگردند از مهاجرت باسلام بگیرید آنها را و بکشید آنها را هر جا یافتید و نگیرید از آنها دوستی و نخواهید از آنها نصرت و یاری (۸۹) مگر آنکسانیکه پیوسته شوند با طایفهٔ که میانهٔ شما و آنها عهد شده است یا اینکه بیایند نزد شما در حالتی که شک شده باشد سینه های آنها از اینکه با شما جنگ کنند یا جنگ کنند با اقوام خودشان که کافر بودند و اگر بخواهد خدا هر آینه مسلط میکند ایشانرا بر شماها که ترس را از دل آنها بیرون میکند و با شماها جنگ میکنند پس اگر کناره گیرند از شماها و جنگ نکند با شما و القا کنند بسوی شما مسالمست و انقیاد که امان بخواهند پس نگرداند خدا شماها را بر آنها راهی که در آنوقت حق جنگ کردن و دشمنی کردن ندارید (۹۰) زود باشد که بیابی دیگران را که اراده میکنند بسبب اظهار اسلام ایمن شوند از شما و ایمن شوند از قوم خودشان و در باطن کافر باشند هر وفت بخواهند و خبر کند آنها را بسوی یک فتنهٔ بازگردانیده شوند بسوی آن فتنه و کفر خود را ظاهر سازند پس اگر کناره بگرفتند از شما و نینداختند به سوی شما صلح و دوستی را و باز نداشتند دستهای خودشانرا از جنگ و جدال پس بگیرید آنها را هر جا یافتید و بکشید آنها را هر جا دست یافتید بر آنها و آنها هستند که گردانیدیم از برای شما بر آنها حجتی روشن از قتل و سبی آنها (۹۱) و نیست حکم از برای هیچ مؤمنی که بکشد مؤمنی دیگر را مگر بطور خطا و سهو و هر کس بکشد مؤمنی را از روی خطا باید آزاد کند بنده مؤمنی را و دیه بدهد که تسلیم شود و داده شود بورنه آن مقتول مگر اینکه ورثه ببخشد حق خودشان را بقاتل و اگر مقتول از طایفهٔ باشد که دشمن شما هستند و خود مقتول مؤمنین بوده است باید آزاد کند قاتل بنده مؤمنی را و دیه ندهد و اگر