این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۲۲۰
| روزیست خوش و هوا نه گرمست و نه سرد | ||||||
| ابر از رخ گلزار همی شوید گرد | ||||||
| بلبل بزبان حالِ خود با گل زرد | ||||||
| فریاد همی زند که می باید خورد | ||||||
۲۲۱
| زان پیش که غمهات شبیخون آرند | ||||||
| فرمای که تا بادهٔ گلگون آرند | ||||||
| تو زر نه‌ای ای غافل نادان که ترا | ||||||
| در خاک نهند و باز بیرون آرند | ||||||
۲۲۲
| زان پیش که نام تو ز عالم برود | ||||||
| می خور که چو می رسد بدل غم برود | ||||||
| بگشای سر زلف بتی بند به بند | ||||||
| زان پیش که بند بندت از هم برود | ||||||
