برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۰۷

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۲۳۸

  گردون ز سحاب نسترن میریزد  
  گوئی که شکوفه در چمن میریزد  
  در جام چو سوسن می گلگون ریزم  
  کز ابر بنفشه گون سمن میریزد  

۲۳۹

  گر می نوشد گدا بمیری برسد  
  ور روبهکی خورد بشیری برسد  
  ور پیر خورد جوانی از سر گیرد  
  ور زانکه جوان خورد به پیری برسد  

۲۴۰

  گویند بحشر گفتگو خواهد بود  
  نی کار کی بکار او خواهد بود  
  از خیّر محض جز نکوئی ناید  
  خوشباش که عاقبت نکو خواهد بود