برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۲۰۷

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۴۷۲

  گر شهره شوی بشهر شرّالنّاسی  
  ور گوشه نشین شوی همه وسواسی  
  به زان نبود گر خصر و الیاسی  
  کس نشناسد ترا تو کس نشناسی  

۴۷۳

  گر هست ترا درین جهان دسترسی  
  زنهار مزن بی می و ساقی نفسی  
  پیش از من و تو بیازمودند بسی  
  دنیا نکند کرای آزار کسی  

۴۷۴

  گویند مخور می که بلاکش باشی  
  در روز مکافات در آتش باشی  
  این هست ولی ز هر دو عالم بهتر  
  این یکدمه کز شراب سرخوش باشی