این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۵۸
| چون آب بجویبار و چون باد بدشت | ||||||
| روزی دگر از نوبت عمرم بگذشت، | ||||||
| هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت | ||||||
| روزی که نیامدست و روزی که گذشت | ||||||
۵۹
| چون آمدنم بمن نبد روز نخست | ||||||
| وین رفتن بی مراد عزمیست درست | ||||||
| برخیز و میان ببند ای ساقی چست | ||||||
| کاندوه جهان بمی فرو خواهم شست | ||||||
۶۰
| چون ابر به نوروز رخ لاله بشست | ||||||
| برخیز و بجام باده کن عزم درست | ||||||
| کاین سبزه که امروز تماشاگه تست | ||||||
| فردا همه از خاک تو بر خواهد رست | ||||||
