برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۴۸

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.

۷۹

  در ده صنما می که جهان را تابیست  
  زان می که گُل نشاط را زو آبیست  
  بشتاب که آتش جوانی آبیست  
  دریاب که بیداری دولت خوابیست  

۸۰

  در روی زمین اگر مرا یک خشتست  
  آن وجه می است اگرچه نامش زشتست  
  ما را گویند وجه فردای تو کو  
  درّاعه و دستار نه مریم رشتست  

۸۱

  در صومعه و مدرسه و دیر و کنشت  
  ترسندهٔ دوزخند و جویای بهشت  
  آن کس که ز اسرار خدا باخبرست  
  زین تخم در اندرون دل هیچ نکشت