این برگ همسنجی شدهاست.
۱۴۸
آنانکه جهان زیر قدم فرسودند | ||||||
و اندر طلبش هر دو جهان پیمودند | ||||||
آگاه نیم از آنکه ایشان هرگز | ||||||
زین حال چنانکه هست آگه بودند |
۱۴۹
آنانکه خلاصهٔ جهان ایشانند | ||||||
بر اوج فلک براق فکرت رانند | ||||||
در معرفت ذات تو مانند فلک | ||||||
سرگشته و سرنگون و سرگردانند |
۱۵۰
آنانکه کهن شدند و آنانکه نوند | ||||||
هر یک بمراد خویش لختی بدوند | ||||||
این کهنه جهان بکس نماند جاوید | ||||||
رفتند و رویم و دیگر آیند و روند |