برگه:Sur-e Esrafil 17 Rabīʿ al-āḫir 1325 14 Dey 1276 30 Mai 1907.pdf/۲

این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
(صفحهٔ ۲)
(شمارهٔ ۱)
﴿سال اوّل﴾


قدح و مدح بیجا از هیچکس نمی‌کنیم . و اغراض نفسانی بکار نمی‌بریم . بعبارة اخری بد را بد و خوب را خوب مینویسیم . در نگارش این روزنامه انتفاع و سود شخصی را منظور نمی‌نمائیم . و این کار را کسب و شغل خود قرار نمی‌دهیم . و بفریاد بلند بتمام برادران ایرانی و ایرانی نژاد خود عرض میکنیم . که اگر خدای نخواسته از ما نسبت بوطن خلافی مشاهده فرمایند ما را متنبه نموده و از راه کج باز دارند . و تاخیر آنانرا میخواهیم ما را از خود دانند . بمنه وکرمه والصلوات و السلام علی محمد و آله الطاهرین المعصومین

﴿دو کلمه خیانت﴾

اعلیحضرتا پدر تاجدارا . آیا هیچ تاریخ ژول سزار روم را میخوانید؟ آیا حکایت پادشاه انگلیس را بخاطر می‌آورید؟ آیا قصهٔ لوئی شانزدهم را بنظر دارید؟ آیا قتل جد تاجدار بزر گوار خود را متذکر میشوید؟ آیا کمان می کنید که این اشخاص بزرگ تاریخی بشخصه گناهکار و سزاوار ایننوع از رفتار بوده‌اند؟ قسم بذات پاک احدیت و قسم بقوهٔ عدالت کلیه الهی این پادشاهان بدبخت که سؤعاقبتشان مایهٔ رقت هر صاحب حسی است . همه شخصاً مثل ذات مقدس تو پاک و بی‌گناه و مبرا بوده و آنچه را که ملت بانها نسبت دادند و بان گناه آنها را گرفته سر بریدند یا زیر شمشیرهای غیورانه پاره پاره کردند گناه آنها نبود پس چه امری سبب این انتقامات وخیمه و این نمک‌ناشناسیهای ملل شد؟

اگر اجازه فرمائی اینک من با دلی پر از محبت و قلبی حق‌شناس بشهادت تواریخ دنیا بخاکپای مقدست معروض میدارم . و امیدوارم تو هم مثل یک پدر مهربان عرایض مرا استماع فرموده و با وجدان خود که زبان گویای الهی در دلهای ما نوع بشر است مشاوره کنی اعلیحضرتا تجارب تاریخی و احکام انبیا و اولیا و قوانین مخفی طبیعی بما میگوید . که ملل دنیا نیز مانند افراد ناس دورهٔ رضاع . زمان طفولیت . و حدّ رشد و بلوغ دارند حاکمیت صرف و تصرف مطلقه ولی در اموال و اعمال صغیر تا وقتی است که طفل بحد رشد و سن بلوغ نرسیده اما همینکه باین مرتبه رسید بشهادت قواعد ثابت دنیا و احکام محکم شرایع عالم این اختیارات بطیب خاطر و رضای ولی یا عنف و جبر تازه بالغ همیشه بصاحبش برگشته و بر میگردد و چنان این امر طبیعی است که تا حال تدبیر و دسیسهٔ هیچ وزیر سیاسی . قوّت و رشادت هیچ سردار شجاع . و شوکت و ابهت هیچ سلطان مقتدر از آن جلوگیری نکرده است . پس چه باعث شد که سلاطین وقت از ادای حقّی که تا این حدّ طبیعی است سر زدند و خود و ملت خود را دوچار آن پیش آمدهای ناگوار کردند؟

بحکم کتب تاریخی دنیا نکتهٔ مهم و نقطه باریک تنها یک اشتباه کاری وزرا خائن عصر در چنین موقعی بوده که خانهٔ دنیا را ویران نموده است.

منبع این اشتباه‌کاری چیست؟

منبع این اشتباه‌کاری در تمیز رشد و صحت بلوغ است . اوّلین حرفی که وزراء خائن برای سدّ راه حرّیت و آزادی و اغفال پادشاه در صحت رشد و بلوغ ملت با اوّلین هیجان ملّی برای استرداد حقوق لاینفک خود میگویند این دو کلمه است .

(این ملت هنوز لایق این مذاکرات نیست)

عجبا با اینکه این دو کلمه همیشه مایهٔ آن همه سفک دماء و نهب اموال شد . با اینکه این دو کلمه موجب آن قدر هرج و مرج ممالک و ضعف قوای دول گردید . با اینکه این دو کلمه مورث بر باد رفتن خانواده‌های بزرگ سلطنتی و افناء وجود سلاطین با عز و تمکین گشت . با اینکه سوء خاتمت این دو کلمه اوّل مرتبه بهمین وزراء خائن برگشت . باز بواسطهٔ یک قوهٔ خودپسندی شاهان عصر یک تعمیهٔ از حقیقت فهمی بزرکان وقت . و یک میل بهواپرستی و اعتیاد بخیانت وزراء دوره این کلمه در تمام دول عالم در مواقع بلوغ و رشد هر ملت حرف بحرف تکرار شده است . اعلیحضرتا . اگر فقط پنج دقیقه پردهای غرور جوانی . مناعت سلطنت . و کبر شرافت خانواده‌گی خود را از جلو نظر کیمیااثر دور فرمائید و مثل یک نفر دیپلومات عارف بمقتضیات وقت حال کنونی ملت و رعیت خود را با دوره‌های بلوغ ممالک دیگر مقایسه نمائید می‌بیند . که اطوار و کردار همین ملت که (هنوز لایق این مذاکرات نیست) همان اطوار و کردار رومی‌ها در ۵۰۹ قبل از میلاد و انگلیسان در ۱۶۴۹ و فرانسه‌ها در ۱۷۹۳ میباشد .

ممکن است یک نفر آدم سیر بواسطهٔ کثرت آز باز غذا بطلبد . یا یک شخص متمول اسباب زیادی حرص مزید ثروت بخواهد. امّا هیچوقت و در هیچ یک از ادوار تاریخی