برگه:TaranehayeKhayyam.pdf/۹۰

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۹۰
ترانه‌های خیام

۶۸

  زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری،  
  پر کن قدحی بخور، بمن ده دگری؛  
  زان پیشتر ای پسر که در رهگذری،  
  خاک من و تو کوزه کند گوزه‌گری.  

۶۹

  بر کوزه‌گری پریر کردم گذری،  
  از خاک همی نمود هردم هنری؛  
  من دیدم اگر ندید هر بی‌بصری،  
  خاک پدرم در کف هر کوزه گری.  

۷۰

  هان کوزه‌گرا بپای اگر هشیاری،  
  تا چند کنی بر گل مردم خواری؟  
  انگشت فریدون و کف کیخسرو،  
  بر چرخ نهاده‌ای، چه می‌پنداری؟  

۷۱

  در کارگه کوزه گری کردم رای،  
  بر پلهٔ چرخ دیدم استاد بپای،  
  میکرد دلیر کوزه را دسته و سر،  
  از کلهٔ پادشاه و از دست گدای!