.jpg){kind=small}
(۵۰)-این‌تاریوش مریامن را
عنوان داریوش دوّم بخطّ مصری (از کتاب، راجرس، یک تاریخ ایران قدیم)
کتاب ۸، بند ۱۰۹) و بعلاوه مورّخ درست‌نویسی است، ما نوشته‌های او را متابعت کرده‌ایم. از کتاب مذکور کزنفون هم استفاده شده است، زیرا او هم از مورّخین معاصر بوده، و حال آنکه دیودور و ژوستن چهار یا شش قرن بعد وقایع این جنگ را نوشته‌اند. نوشته‌های آنها تقریباً در همان زمینه است، که ذکر شد، ولی مختصرتر می‌باشد. این هم معلوم است، که مقصود ما نوشتن تاریخ این جنگ‌های درونی یونان نبوده، بل خواسته‌ایم وقایعی را، که بتاریخ ایران مربوط است، شرح دهیم و، اگر هم در مواردی از این مقصود قدری دور شده‌ایم، برای روشن کردن جهات واقعه‌ای یا تفهیم موضوع اصلی بوده.
مبحث پنجم-کارهای دیگر داریوش، فوت او
بنای معبد یهود در اورشلیم
در توریة (کتاب عزرا، باب پنجم و ششم) ذکری از داریوش دوّم شده، که مفادش این است: چون فرمانی، که در زمان کوروش راجع بساختن خانهٔ خدا صادر شده بود، بواسطه دسائس معاندین یهود، اجرا نشد و در زمان ارت‌خشثتاهم (مقصود اردشیر اوّل است) معاندین القاء شبهه کرده نگذاردند فرمان کوروش راجع بساختن این معبد اجرا گردد، در زمان داریوش ملّت یهود فرمان کوروش را تذکّر داده خواستار شد امر شود فرمان مزبور را در خزانهٔ شاه، که در بابل است، بیابند و فرمانی برای اجرای آن صادر کنند. داریوش فرمود چنین کنند و در کتابخانهٔ بابل، که خزانه‌ها در آنجا بود، تفحّص کردند و در قصر احمنا، که در ولایت مادیان است، طوماری یافتند و تذکره‌ای در آن بدین مضمون مکتوب بود: «در سال اوّل کوروش پادشاه، همین
