کردند و، چون دربار ماد هم تقلید دربار آسور بود و آن نیز متضمّن ترتیبات دربارهای ازمنۀ قبل، می‌توان گفت، که دربار هخامنشی تمام ترتیبات دربارهای قبل از خود را جمع و تلفیق کرده از حیث تجمّلات و درخشندگی بی‌مثل و مانند بود.
کتزیاس گوید، که روزی پانزده‌هزار نفر از کارخانه شاهی غذا می‌خوردند و گوشت گاو و گوسفند و بز و شتر و اسب و غاز و شترمرغ و انواع طیور و شکار بمصرف می‌رسید. (۹۰)- مجسّمۀ کوچکی از مفرغ، موزۀ لوور (نقّاشی گوتیه)
طرز لباس را پارسی‌ها از مادیها اقتباس کردند. شاه لباسی از پارچه‌های گرانبهای ارغوانی بر تن و تاجی بلند بر سر داشت، که آن را مورّخین یونانی گاهی تیار[۱]. و در مواردی کیداریس[۲] می‌نامیدند. فقط شاه حق داشت که تیار راست بر سر گذارد.
اردشیر دوّم، چنانکه گذشت، داریوش پسر و ولیعهد خود را از این قاعده مستثنی داشت.
آثار تخت‌جمشید می‌نماید، که شاه یاره و زنجیر و کمربند طلا استعمال می‌کند. ریش شاه دراز و موهایش مجعّد است-بر تخت نشسته و عصای سلطنت[۳] بدست دارد و نوک آن به سیبی از زر منتهی گشته. پشت سر شاه صاحب‌منصبی است از رجال درجه اوّل دربار و پهلوی آن شخصی، که مگس‌پرانی بدست دارد. در سر صاحب‌منصبان دربار رئیس قراولان مخصوص، که یکی از رجال مهمّ دولت است،
