تشکیلات و مشق بر سواره نظام عیلام تفوّق داشت، ثالثا اسلحه آسوریها بمراتب بهتر از اسلحه عیلامیها بود. با وجود این عیلامیها مردانه جنگیده چندان پا فشردند، که آسوریها نتوانستند پیشرفتی حاصل کنند و عقب نشستند، یعنی در معنی شکست خوردند. این جنگ از اسم محل موسوم به جنگ دوریلو است (بین ۷۲۲ و ۷۰۵ ق. م).
جنگ دوّم
بعد از سارگن دوّم سینا خریب بر تخت آسور نشست. در این اوان کالّودوش[۱]، پادشاه عیلام، را محاصره کرده کشتند.
پادشاه آسور این واقعه را مغتنم دانسته از طرف جنوب عیلام (سواحل خلیجپارس) داخل جلگۀ شوش گردید، ۳۴ قلعه و برج را خراب کرد و اهالی را به اسارت به آسور برد. در این موقع عیلامیها کودورناخونتی[۲] نامی را به پادشاهی معین کردند، و لیکن او در کوهستان مانده اقدامی برای جلوگیری از آسوریها نکرد و اینها چون وضع را چنین دیدند بطرف ماداکتو که در کوهستان بود حمله بردند. بعد، چون درّهها بواسطه باران و برف قابل عبور نبود، آسوریها عقب نشسته به آسور برگشتند، مردم عیلام کودورناخونتی را از جهت بیقیدی، که نشان داده بود، گرفته کشتند (۶۹۲ ق. م) و بجای او اوممان مینانو[۳] نامی را به سلطنت برگزیدند. این پادشاه سروصورتی به قشون عیلام داده به اندازهای آن را قوی کرد، که بابل برای اتّحاد با عیلام بر ضدّ آسور مقدم گردید و از خزائن ارباب انواع بابلی وجوهی برای تجهیزات به عیلام داد. جنگی که پس از آن شد بسیار خونین بود، چه طرفین مقاومت کردند و با وجود کشته شدن سردار عیلامی، باز عیلامیها آنقدر پا فشردند، که جنگ بینتیجه ماند و فریقین به خانههای خود برگشتند. بعد از سینا خریب، آسور حیدّون[۴] به تخت آسور نشست و پادشاه عیلام، خومبان خالداش دوّم، چون آسور را در جاهای دیگر مشغول و گرفتار دید، در مملکت بابل تاختوتازهائی کرد و تا شهر سیپپار پیش رفته با غنائمی به شوش برگشت (۶۷۴ ق. م). پس از فوت او، که چند روز بعد روی داد