برگه:Tarikh-e Iran-e Bastan.pdf/۱۵۹۱

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

(۱۰۴)- نمونۀ خط میخی پارسی (از کتاب زارّه، صنایع ایران قدیم)

از چپ به راست نوشته می‌شود.

از آنچه گفته شد معلوم است، که خط میخی پارسی خط الفبائی و هجائی است، ولی بیشتر هجائی، زیرا در موارد زیاد حرف بی‌صدا با حرف صدادار ترکیب شده.

با وجود این خط میخی پارسی بمراتب سهل‌تر از مفهوم‌نویسی و خطوط هجائی خالص است. بهمین جهت محقّقین اوّل بخواندن خط پارسی موفق شدند و بعد توانستند خط آسوری و بابلی را بخوانند. خط عیلامی را هنوز کاملاً نخوانده‌اند.

باین سؤال، که آیا خط میخی پارسی یگانه خطی بوده، که در دورۀ هخامنشی بکار می‌بردند، یا خط دیگری هم وجود داشته، می‌توان چنین جواب داد: متّحدالمآل‌هائی، که بممالک غیر ایرانی برای آگاهی مردمان تابعه می‌فرستادند، بزبان و خطوط مردمان مزبور نوشته می‌شد، چنانکه ترجمه بابلی کتیبۀ بزرگ