این عهد صلح میرساند، که از این زمان سلوکیها استقلال پارت را شناختهاند، زیرا قبل از آن پارتیها را یاغی میدانستند و در این وقت پادشاه سلوکی شاه پارت را طرف مذاکره و معاهده اتحاد قرار داده. بعض نویسندگان (بوشه لکلرک، تاریخ سلوکیها، صفحه ۱۶۲) مینویسند، که مقصود از عقد عهد گویا این بوده، که پارت دستنشاندگی خود را نسبت به آنتیوخوس بشناسد، ولی مدرکی برای این حدس نیافتیم، زیرا پولیبیوس، که در این باب چیزی نمیگوید و از نوشتههای ژوستن هم چنین حدسی برنمیآید. چون در تاریخ پارت، در باب این وقایع، صحبت خواهد بود، عجالتاً بهمین چند سطر اکتفا کرده میگذریم (۲۰۸ ق. م).
پس از آن، آنتیوخوس بطرف باختر رانده با پادشاه آن، اوتیدم [۱]جنگ کرد و غالب آمد، ولی بعد از تسخیر بلخ (باختر) [۲]چون دید، که مردمان شمالی از نژاد تورانی آلتائی به باختر فشار میآورند و صلاح در این است، که از اوتیدم یونانی در مقابل این مردمان وحشی تقویت کند، با او قرار دادی بسته مانند پادشاه دستنشاندهاش شناخت و تقویتی هم از او کرد (شرح قضیّه در تاریخ پارت بیاید).
بعد آنتیوخوس تا هند راند و در اینجا با پادشاه هند سوفاگازنوس [۳]عهد مودّت بسته و سپس بطرف خلیج پارس رفته به جزیره بحرین کنونی درآمد، پس از آن اهالی گرّا [۴] (القطیف) را مطیع کرده به سوریه برگشت (۲۰۵-۲۰۴).
پس از مراجعت به سوریه آنتیوخوس سل سوریّه را از مصریها گرفت و بعد، از جهت قوّت یافتن دولت سلوکی، بین دول آسیای صغیر با دول اروپائی اتّحادی برقرار شد، توضیح آنکه آتّال پادشاه پرگام با رومیها عهد اتحادی بست و پادشاه بیتینیّه با پادشاه مقدونیّه.
در این احوال بطلمیوس چهارم پادشاه مصر درگذشت و بطلمیوس پنجم بتخت
________________________________________