(۱۴۱)- سکّه اشک بیست و یکم (ونن دوّم)
می‌داند (نام‌های ایرانی، صفحه ۴۱۲). گوت‌شمید گوید، که ونن پادشاه دست‌نشانده آذربایجان و یکی از برادرهای اردوان سوّم بود.
تاریخ سکّه‌های او از سپتامبر ۵۲ تا اکتبر ۵۴ است، ولی چون این نظر با زمان سلطنت بلاش پسر ونن وفق نمی‌دهد، خود نویسندۀ مذکور، گوید، شاید ونن در زمان حیاتش بلاش را شریک خود در اداره کردن مملکت قرار داده بود (تاریخ ایران الخ، صفحه ۱۲۸).
از کلّیه این اطّلاعات نتیجه‌ای، که حاصل می‌شود این است، که زمان سلطنت ونن دوّم محقّقا معلوم نیست و این معنی انحصار باین مورد ندارد. زمان سلطنت اکثر شاهان اشکانی، بخصوص از زمانی که دولت پارت رو بانحطاط می‌رود، بطور تقریبی معیّن گردیده. سکّه‌ها را هم نمی‌توان دلیلی متقن قرار داد، زیرا ممکن است، که سکّه‌هائی از اوّل یا آخر سلطنتی بدست نیامده باشد.
مبحث چهاردهم. اشک بیست و دوّم-بلاش اوّل
پس از مرگ ونن پسرش بلاش بتخت نشست (۵۱ یا ۵۲ م.). بلاش اوّل آخرین شاه نامی اشکانی است. بعد از او دولت اشکانی رو بانحطاط می‌رود و این انحطاط در تزاید است تا بانقراض خاتمه یابد (بلاش محفّف ولگاش است و رومیها ولگاش را ول‌گزس ۱ضبط کرده‌اند. م.). چنانکه از نوشته‌های تاسی‌توس (سالنامه‌ها، کتاب ۱۲، بند ۴۴) و یوسف فلاویوس (کتاب ۲۰، فصل ۲،
