چنین بنظر می‌آید، که اعیان بدرجاتی تقسیم می‌شدند، ولی خبر صحیحی در این باب نداریم
از نوشته‌های پلوتارک راجع به جنگ کراسّوس معلوم است، که سورنا بالاترین مقام را دارا بود، شغل سپهسالاری قشون را داشت و تاج بر سر پادشاه می‌گذاشت، سایر چیزهای این خانواده را بالاتر ذکر کرده‌ایم (از قول پلوتارک در قسمت تاریخی این کتاب).
نجباء دارای املاکی وسیع بودند، در اراضیشان زندگانی می‌کردند و در موقع جنگ با سواران و رعایای خود به جنگ می‌رفتند، اما در موقع صلح به وزراء یا بوالی محل خودشان در کارها کمک می‌کردند و گاهی هم مستشار شاه واقع می‌شدند.
بعض اینها سرکش بودند و از این جهت اختلافات و حتّی زدوخوردهائی بین حکومت و اینها روی می‌داد و از اقتدار سلطنت می‌کاست. نجبای پارتی جنگ را دوست می‌داشتند و هنگام صلح غالباً به شکار می‌رفتند. در گرگان ببر زیاد بود، در کوههای کردستان خرس و در بین النّهرین در دو طرف فرات و دجله و در باتلاق‌ها پلنگ و شیر. چنانکه از نوشته‌های فیلوستراتوس استنباط می‌شود (کتاب اوّل، بند ۳۸) شاهان اشکانی باغ‌های وحش وسیعی ایجاد می‌کردند، در آنجاها خرس و ببر و پلنگ نگاه می‌داشتند و در موقع شکار با این جانوران مواجه می‌شدند.
هرچند مخاطرات این نوع شکار از خطر شکار با جانوران مذکور در جنگل‌ها و دشت‌ها کمتر است، باز ورزش خوبی بود و شجاعت شکارچی‌ها را تحریک می‌کرد (فیلوستراتوس، کتاب ۱، بند ۳۸).
لباس پارتیها، چنانکه از نوشته‌های ژوستن (کتاب ۴۱) و هرودیان (کتاب ۶، بند ۲۰) استنباط می‌شود، عبارت بود از ردای بلندی، که تا قوزک پا می‌رسید و زیر آن چیزی مانند ارخالق و شلوار می‌پوشیدند. این لباس از رنگهای مختلف بود و بقول لوکیان گاهی لباس زردوز یا سیم‌بفت نیز می‌پوشیدند و بقول یوسف فلاویوس (کتاب ۱۸، فصل ۲، بند ۴) خنجر یا قمه‌ای بر کمر داشته و آن را بسان اسلحه یا ابزار
